Pierwsza wzmianka źródłowa z 1301 r. mówi
o wałach ziemnych z palisadą i obiegającą je fosą. System ten istniał jeszcze w 1311 r., gdy margrabia Waldemar nadał miastu prawo zmiany monety raz
w roku, a uzyskany dochód pozwolił przeznaczyć na budowę murów miejskich o wysokości 7 m, wzmocnionych 18-stoma czatowniami, zwieńczonymi krenelażami. Bramy wprowadzono
w miejsce już istniejących, drewnianych, usytuowanych u wylotu dróg. Wzniesiono więc tuż przy moście, nad Nysą, bramę Klasztorną. Bramę Krośnieńską zlokalizowano w pn.-wsch. części murów, a Ostrowską przy drodze prowadzącej przez Lubsko i Żary na Śląsk.
Średniowieczne fortyfikacje z trzema bramami: Klasztorną, Krośnieńską i Ostrowską, pochodzące z przełomu XIV i XV wieku, umocnione w wieku XVI cylindrycznymi basztami
i barbakanami, stanowiły niegdyś część potężnego zespołu warownego miasta. Zostały rozebrane w XIX wieku ze względu na zły stan techniczny. Do dnia dzisiejszego zachowały sie jedynie pochodzące z XIV wieku niewielkie ich fragmenty z tzw. Basztą Dziewicy i Basztą Bramy Ostrowskiej.
Cylindryczna, wolno stojąca Baszta Bramy Ostrowskiej, wykończona zębatym fryzem i zadaszona stożkowatym hełmem krytym blachą, jest jednym z najbardziej charakterystycznych obiektów w Gubinie.